نقش والدین در ماه مبارک رمضان
حجت الاسلام پسندیده: والدین نباید فرزندان را از دوستان خود منع کنند بلکه باید کنترل کنند/نقش والدین در ماه مبارک رمضان
در باب والدین چند نکته وجود دارد؛ یکی اینکه اولاً والدین باید به مواردی که میگویند عامل باشند، گفتار والدین تأثیر زیادی در فرزندان ندارد بلکه عملکرد آنهاست که تأثیر مستقیمی روی فرزندان دارد به همین دلیل اگر بچهها در ماه مبارک رمضان که از والدین خویش نکات مثبتی را میبینند و آن ابعاد مثبت ماه مبارک رمضان را مشاهده کنند و اگر به جای اینکه از والدین بشنوند که مثلاً قرآن بخوانند واقعاً ببینند که والدین قرآن میخوانند، در مراسمها شرکت میکنند و ماه مبارک روی آنها تأثیر مثبت گذاشته این تغییر رفتار والدین روی فرزندان تأثیر مثبت خواهد گذاشت.
ما باید ماه مبارک رمضان را برای فرزندانمان خوشایندسازی کنیم نباید کاری کنیم که جنبههایی که مربوط به ماه مبارک رمضان میشود در کام فرزندان تلخ شود آنها باید یک خاطره خوشی از ماه مبارک داشته باشند این خوشایندسازی یکی از عوامل مهم به شمار میرود چرا که جنبههای مثبت هیجانات در خصوص حالت مثبتی که فرد پیدا میکند باعث میشود که به پدیدهای گرایش پیدا کند و در نهایت از آن تبعیت کند.
نکته بعدی کیفیت رابطه والدین با فرزندان است، پدر و مادرها باید رابطه گرم و صمیمی با فرزندان خود داشته باشند، جلسات گفتوگو با هم داشته باشند لازم است گاهی اوقات تلویزیون را خاموش کنند و دور هم با هم سخن بگویند و مشورت دهند این تعامل با فرزندان ایجاب میکند که رشتههای ارتباط و محبت میان والدین و فرزندان عمیقتر شود.
اینکه برخی والدین میگویند کاری میکنیم جوان ما سراغ دوستانش نرود حرف صحیحی نیست؛به هر حال ما باید بپذیریم مقطعی از سن نوجوانی به بعد، گروه دوستان در فرزندان تأثیر گذارترند به هیچ عنوان والدین نمیتوانند جانشین دوستان شوند، بنابراین اینکه برخی والدین میگویند کاری میکنیم جوان ما سراغ دوستانش نرود حرف صحیحی نیست و عملی هم نخواهد شد و در واقع به هیچ عنوان نمیتوان دوستان را از حذف کرد و یا نادیده گرفت.
کاری که ما باید انجام دهیم این است که با برنامهریزی و هدایتهای پیشبری، آنها را به سمت دوستان خوب و مراکز خوبی که دوستان خوبی در آنجا وجود دارد سوق دهیم به طوری که از دوران کودکی به گونهای به یکسری از مراکز و یکسری از آدمها علاقهمند شوند که وقتی بزرگ شدند خودبهخود سراغ آنها روند و طبیعتاً با افراد ناباب رابطه پیدا نخواهند کرد و در این حالت است که رابطه آنها با دوستانشان بیمه خواهد شد.
بنابراین اگر بخواهیم آنقدر رابطه والدین با فرزندان را افزایش دهیم که رابطه دوستان حذف شود این شدنی نیست اصولاً کار درستی هم نیست، فرزندان ما نیاز دارند که از زندگی خانوادگی جدا شده و با محیطهای دیگری از جمله دوستان آشنا شوند چون قرار است بعدها زندگی مستقلی داشته باشند و قاعدتاً باید بتوانند به صورت مستقل، خانوادههای دیگری را نیز اداره کنند.
منبع:خبرگزاری فارس