ماه مبارک رمضان و سبک زندگی اسلامی
تنظیم امور زندگی با اوقات اذان مهمترین تغییر سبک زندگی در ماه رمضان است
از مسئلههای مهم در ماه مبارک رمضان، روزه و تأثیر آن بر سبک زندگی یک فرد مسلمان است اشاره سبک زندگی بیشتر به جنبههای رفتاری و تنظیم برنامههای زندگی است، جنبههای درونی، فکری و معنوی در سبک زندگی مطرح نمیشود آنها پایهها و منابع سبک زندگی را تشکیل میهند.ماه مبارک رمضان چند خاصیت و اثر دارد یکی از آنها این است که تقوا و خویشتنداری را افزایش داده و رحم بیشتری به دل انسانها میدهد، حس همدلی افزایش پیدا میکند و حس معنوی انسانها تقویت میشود اینها جزو سبک زندگی نیستند بلکه منابعی هستند که بر زندگی ما تأثیر میگذارند و ما مبارک رمضان میتواند این منابع را تقویت کند.
ماه مبارک رمضان از اذان صبح تا اذان مغرب باید از خوردن و آشامیدن پرهیز کنیم خود این مسئله سبک زندگی ما را تغییر میدهد برنامه ما، خواب و بیداریمان و نظم زندگیمان با اذان تنظیم میشود و این یکی از نکتههای بسیار مهم است بزرگان و علمای ما و حتی توصیه دین ما این است برنامه زندگیمان به لحاظ اوقات با وقت نماز و اذان تنظیم شود در ماه مبارک رمضان این اتفاق میافتد و مسلمانان برنامههایشان و نظم زمانی زندگیشان را با اذان تنظیم میکنند.
نکته دوم اینکه همچنین ماه مبارک رمضان باعث میشود که ما در سبک خواب و بیداریمان تغییر ایجاد شود ممکن است ما انسانهای معمولی در غیر ماه مبارک رمضان هنگام اذان صبح بیدار نباشیم، نمازمان را اول وقت نخوانیم، هنگام مغرب غذا نخوریم، آخر شب غذا بخوریم، نوع خوراک ما و زمان خواب و بیداری ما کاملاً در ماه مبارک رمضان تحت تأثیر روزه قرار میگیرد و زندگی ما به آن سبک اسلامی خودش نزدیکتر میشود.
در بحث خوردن و آشامیدن نیز دقیقاً همینطور است اولاً ما مجبور هستیم از پرخوری در ماه مبارک رمضان دست بکشیم ولی به شرطی که هنگام سحر یا افطار آن را جبران نکنیم که یکی از آسیبهای ماه مبارک رمضان همین است، اگر به صورت متعادل باشد خود این ماه مبارک رمضان خوراک و نوشاب ما را تنظیم و به یک سبک اسلامی نزدیک میکند.
همچنین برنامه ارتباط با خداوند متعال را در زندگی ما بیشتر وارد میکند همانطوری که عنوان شد ماه مبارک رمضان حس معنوی را تقویت میکند و تقویت حس معنوی، سبک زندگی ما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. ما در ماه مبارک رمضان بیشتر به مسجد میرویم، مساجد از جمعیت بیشتری پر میشود نمازهایمان را در اوقات دقیقتری میخوانیم و تا حدودی حضور قلب در نمازهایمان افزایش پیدا میکند خواندن قرآن در ماه مبارک رمضان افزایش پیدا میکند شاید بعضی از افراد که در طول سال اصلاً قرآن نمیخوانند در ماه مبارک رمضان شاید سی جزء قرآن را نخوانند اما بخشهایی از کتاب خدا را مرور خواهند کرد.
در برنامه زندگی ما دعا وارد میشود این دعا شامل ادعیه مختلف از جمله اینکه چه دعاهایی که بعد از نمازها خوانده میشود و چه دعاهایی که در شبهای قدر وارد میشود خود این ورود دعا در زندگی جزو مباحث سبک زندگی است چون بر اساس تقسیمی که ما بر اساس روایات داریم تقسیمهای سه گانه و چهار گانه، آنچه که مهم است این است که بخشی از تمام این تقسیمبندیها به ارتباط با خداوند متعال اختصاص دارد و در ماه مبارک رمضان این جنبه تقویت میشود از جمله قرآن خواندن، مسجد رفتن، حضور در نماز جماعت و شرکت در مراسم دعا و … تغییراتی است که در سبک زندگی انسانها به وجود میآید و ما را به سبک زندگی اسلامی نزدیک میکند که در همه سال باید داشته باشیم.
نکته دیگر اینکه روی حس نوعدوستی و همدلی با دیگران تأثیر میگذارد و از آنجایی که انسان را تا حدودی دلرحم میکند باعث میشود در سبک زندگی ما توجه به فقرا قرار بگیرد همدلیها بیشتر شود و مشاهده میکنیم که در ماه مبارک رمضان مردم با هم مهربانتر هستند و بیشتر به یکدیگر احترام میگذارند، صله رحم به واسطه افطاری دادن افزایش پیدا میکند همچنین صله با مؤمنین و اهل ایمان بیشتر میشود و در ماه مبارک رمضان، دور هم بودنها تقویت میشود اگر ما به آن دستورات اسلامی عمل کنیم به طوری که در افطاریهایمان فقط خویشان و ثروتمندان نباشند و اگر به فقرا رسیدگی کنیم این توجه به فقرا و افطاری دادن به آنها یکی از مؤلفههایی است که در سبک زندگی ما قرار میگیرد و آن را به سوی اسلامی بودن سوق میدهد.
در ماه رمضان، نیروی تقوای خود را تا سال آینده شارژ میکنیم.
از مسئلههای مهم این است که ما بدانیم این کارها فقط به ماه مبارک رمضان اختصاص ندارد گاهی اوقات تصور ما این است که اینها فقط رفتارهای مخصوص ماه مبارک رمضان است؛ همانطور که با رفتن ماه مبارک رمضان روزه واجب میرود و ما تا سال آینده دیگر روزه واجبی به نام روزه ماه مبارک رمضان نداریم تصور اینکه این رفتارها هم باید تغییر کند از جمله اینکه کمتر به مساجد برویم در مراسمهای دعا شرکت نکنیم، قرآن نخوانیم پیش میآید در حالی که باید میان این دو تفکیک قائل شویم.
ما باید دقت توجه کنیم آنچه که در ماه مبارک رمضان وجود دارد و تا موعد بعدی نیازی به تکرار آن نداریم. تنها مسئله روزه ماه مبارک است اما اینکه برنامههای قرآن، دعا، نماز اول وقت باید سر جای خویش باقی بماند این موضوع میتواند به ما کمک کند که در واقع ما تمرین میکنیم. در ماه مبارک رمضان یک تمرینی اتفاق میافتد که خویشتنداری، تقوای انسانها افزایش پیدا میکند در حقیقت ما نیروی تقوای خود را تا سال آینده شارژ میکنیم.
در سبک زندگی نیز همینطور است حالا که عادت میکنیم یک ماه سبک زندگی متفاوتی از ماههای دیگر داشته باشیم خوب است آن را ادامه دهیم شاید نتوانیم به اندازه ماه مبارک رمضان قرآن بخوانیم یا در نماز جماعات شرکت کنیم اما باید سعی کنیم حداقل بخشهایی از آن را حفظ کنیم به طور مثال اگر نمیتوانیم روزی یک جزء قرآن بخوانیم لااقل چند صفحه یا چند آیه از آن را قرائت کنیم اگر هر روز نمیتوانیم دعا بخوانیم حداقل چند روز یکبار یکی از ادعیه را بخوانیم همچنین در خصوص کمک به فقرا، اگر همیشه نمیتوانیم کمک کنیم گاهگاهی دستگیری از مستمندان جزو برنامههای ما باشد.
منبع:خبرگزاری فارس