فنای فی الله فاطمه (س)
اگر زهرا(سلام الله علیها) نبود هدف خلقت گم می شد:
ما در مباحث قرب فرایض و نوافل بین اینکه خداوند نزول اجلال کند یا انسان عروج کند تفکیک قائل میشویم، این سخن که رضایت حضرت زهرا(س) رضایت خداست، نشان از فنای حضرت زهرا(س) در ذات وجود ایشان است، اگر این فنا را نپذیریم، این روایت دچار خلل معنایی میشود، چرا که قرار است خداوند محور باشد، نکته بعدی عبارت معروفی است که در برخی کتب روایی آمده است که در یک حدیث قدسی خداوند متعال به نبی اکرم(ص) فرمود: «یا أَحْمَدُ! لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ، وَ لَوْلا فاطِمَةُ لَما خَلَقْتُکُما»؛ ای پیامبر! اگر تو نبودی من عالم را نمیآفریدم و اگر ذات مقدس امیر(ع) نبود، تو را هم نمیآفریدم و اگر وجود نورانی حضرت زهرا(س) نبود من شماها هم را نمیآفریدم.
درباره این حدیث شریف باید این نکته را متذکر شد که تحت هیچ عنوانی هیچ وجودی برتر از نبی اکرم(ص) نیست، این حدیث شریف نمیخواهد بر فضیلت و تقدم حضرت زهرا(س) دلالت کند، بلکه ضرورت وجود حضرت زهرا(س) و ناقص بودن پیامبر(ص) در صورت نبود وجود حضرت زهرا(س) دلالت میکند، در حقیقت اگر حضرت زهرا(س) منشأ تحقق 12 نور مبارک نبودند، امروز انحرافی از این دست در تاریخ بشری رخ میداد و هدف خلقت گم میشد.
امروز ما در کره زمین شاهد وجود حجت الهی هستیم و این وجود به برکت نور مبارک حضرت زهرا(س) است، حتماً باید به این صورت روایات معنا شود و شبیه همین سخن پیامبر(ص) که میگوید: «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ»، اینکه حضرت(ص) وجود خود را وابسته به امام حسین(ع) میکند، به این خاطر است که قیام امام حسین(ع) ادامه دهنده خط اصیل و روشن اسلام است.
حجت الاسلام دکتر احمد غفاری